Nastał Nory Rok, a wraz z nim noworoczne postanowienia. Kobiece konta w mediach społecznościowych aż huczą od obiecanek cacanek w stylu schudnąć 10 kg najlepiej w dwa miesiące (oczywiście z założeniem zażywania tabletek cud i bez jakiegokolwiek wkładu własnego).

12 lat temu byłam w tym samym miejscu. Notorycznie na diecie, notorycznie z zerkaniem w lustro, czy aby na pewno zbędne kg wciąż są blisko mnie, z trądzikiem na twarzy. Śledziłam z ogromnym zacięciem wszystkie tabletki cud, po zażyciu których miałam wyglądać jak co najmniej Cindy Crawford. Życie studenckie pozwalało jedynie na zakup tych tańszych, które były „równie skuteczne”, jak te z górnej półki.

12 lat temu wyglądałam tak:

To było jeszcze w tym życiu sprzed jogi 🙂

Potem pojawia się joga i… długo, długo nic się nie zmieniało. Jadłam jak jadłam, chodziłam na jogę, a rozmiar 40 wciąż był. Joga nie uratowała mojego życia, nie spowodowała, że z dnia na dzień wbiłam się w rozmiar, czy dwa mniej. Joga nie nauczyła mnie tego, co i jak jeść, żeby mieć energię. Nie nauczyła mnie nawet akceptacji siebie.

Dała mi jedynie czas i przestrzeń. Resztę zrobiłam sama.

Nauczyłam się słuchać siebie (zarówno na macie, jak i w życiu oraz w kwestiach upodobań kulinarnych również). Bliska relacja z samym sobą spowodowała, że przestałam szukać szczęścia tylko w rozmiarze ubrań, jaki noszę. Przestałam zerkać w lustro co chwilę, bo zrozumiałam, że tam nagle nie wydarzy się cud. Odrzuciłam mięso i nabiał. Nabrałam energii, krążenie krwi w moim ciele nieustannie przyspieszało po to, aby pozbyć się nagromadzonych toksyn. I tak krok za kroczkiem, dzień za dniem i to nieustanne rozwijanie maty do praktyki – doszłam do tego miejsca, gdzie jestem teraz.

A jak jest to teraz?

Utrata zbędnych kilogramów nie jest jednorazową kwestią diety białkowej, śródziemnomorskiej czy tygodniowej głodówki. Nie jest nawet kwestią wykupienia karnetu OPEN w szkole jogi na rok z góry. Szczupła sylwetka przecież nie da Ci szczęścia, kiedy będziesz katować się dietami i zaleceniami nawet najlepszego dietetyka. Akceptacja swojego życia, umiejętność dokonywania w nim zmian, praca z niedoskonałościami własnego ciała i zmiana sposobu żywienia na resztę swojego życia. Twoje otwarcie i mądry nauczyciel jogi. Oto klucz.

Zatem moje drogie kobiety… nie katujcie się dietami. Wyjdźcie na jogę 🙂