3 asany na otwarcie czakry serca

Tybetańskie przysłowie mówi, że mądrość pozbawiona miłości to czysta teoria, a miłość bez mądrości to czysta głupota. Ideałem jest droga środka, spotkanie pomiędzy głową a sercem, w połowie drogi.

Tak więc, wbrew popularnym opiniom, serce należy otwierać mądrze. Według nauk wschodnich, czakra serca (anahata) znajduje się na wysokości mostka, w klatce piersiowej, w okolicach serca. To dwanaście symetrycznych płatków lotosu świecących na zielono. Na poziomie fizycznym wiąże się z gruczołem grasicy odpowiedzialnym za odporność, płucami, samym narządem serca oraz skórą.

To tu czujemy kłucie, ściskanie, kołatanie, tu boli, pęka, ale mówimy również, że serce rośnie, gdy się zakochujemy – bije szybciej, w naszą pasję wkładamy dużo serca, a wyjątkowo dzielnych ludzi określamy mianem „lwie serce”. Proces uzdrawiania samego/samej siebie jest w dużym stopniu właśnie procesem uzdrawiania serca. Z tego powodu również często zapisujemy się na jogę.

Sala do jogi w naszej ulubionej szkole jest taką przestrzenią, gdzie możemy otwierać serce na poziomie fizycznym, w asanach. I jest to dla nas bezpieczne, choć czasem może wywoływać emocje i budzić opór. Joga ma działanie wielowymiarowe, a ruch na poziomie fizycznym pociąga za sobą poruszenie i zmiany na poziomie emocjonalnym. Nie zachodzi to jednak od razu, i warto dać sobie czas – tyle, ile potrzebujemy.

Wygięcia do tyłu to grupa asan o zróżnicowanym poziomie – od stosunkowo prostych takich jak kobra (Bhujangasana), do stanowiących duże wyzwanie – jak Kapotasana. Uelastyczniają kręgosłup, angażują odcinek lędźwiowy (dlatego należy zwracać uwagę, czy go wydłużamy a nie ściskamy), otwierają klatkę piersiową, rozciągają mięśnie w najbliższej okolicy serca. Zwiększa się powierzchnia płuc.

Na poziomie emocjonalnym wygięcia dodają energii, pewności siebie i odwagi, mają działanie antydepresyjne. Czujemy się pełni radości życia i jesteśmy empatyczni, w przepływie, we flow. Bije od nas miłość i ciepło, potrafimy wybaczyć i przymknąć oko na niedoskonałości innych, a ludzie dobrze się czują w naszym towarzystwie i nam ufają.

Niech otwieranie czakry serca przyjdzie Wam z lekkim sercem. Oto trzy asany, które Wam w tym pomogą!

fot. Dustin Ellison

Pies z głową do góry (Urdhva Mukha Śvanasana)

• Połóż się na brzuchu na macie. Oprzyj dłonie na ziemi, na wysokości talii. Rozstaw stopy na szerokość bioder i wydłuż ich grzbiety.
• Z wdechem, prostując ręce w łokciach, unieś nogi i biodra ponad matę, kieruj klatkę piersiową do góry. Kość ogonowa powinna być podwinięta.
• Rozszerzaj mostek, wysuń biodra mocno do przodu, cofnij barki i zwróć uwagę, by nie zaciskać szyi.
• Jeśli możesz, popatrz do góry.
• Powtórz trzykrotnie i odpocznij w pozycji psa z głową w dół (Adho Mukha Śvanasana) wydłużając dolne plecy.

fot. Dustin Ellison

Wielbłąd (Ustrasana)

• Uklęknij na macie, rozstaw kolana na szerokość bioder, uda powinny być prostopadłe do podłogi. Umieść dłonie na biodrach.
• Unosząc mostek wydłuż plecy i jednocześnie podwiń kość ogonową.
• Zacznij otwierać klatkę piersiową łagodnie odchylając tułów do tyłu. Utrzymuj biodra w pionowej linii z udami i kolanami, jednocześnie wydłużając odcinek lędźwiowy kręgosłupa.
• Jeśli możesz powoli połóż dłonie na stopach i odchyl głowę do tyłu.
• Powtórz trzykrotnie, a na koniec wykonaj asanę przeciwstawną, np. pozycję dziecka (Balasana).

fot. Dustin Ellison

Mostek (Udhva Dhanurasana)

• Połóż się płasko na macie. Ułóż dłonie pod barkami, skieruj palce w stronę stóp. Następnie zegnij nogi w kolanach i umieść stopy przy pośladkach. Stopy i kolana rozstaw na szerokość bioder, upewnij się, czy zewnętrzne krawędzie stóp są równoległe.
• Odpychając się równocześnie od dłoni i stóp unieś miednicę i klatkę piersiową, pamiętając, aby podwijać kość ogonową. Wyprostuj ręce w łokciach i cały czas kieruj miednicę ku górze. Pozostań przez 10 oddechów.
• Powtórz trzykrotnie, a na koniec wykonaj pozycję przeciwstawną, np. Paścimottanasanę.