Nigdy nie rozumiałam, dlaczego moi rodzice byli przerażeni, gdy w bardzo młodym wieku zaczęłam ćwiczyć jogę.

Wiem, wiem, to były inne czasy.

Wiem, wiem, ponad 20 lat temu nie było za bardzo internetu, nie było jogi w obrębie mainstreamu i całego „englightenment business”. Dostępna wiedza o jodze była ograniczona do kilku książek i wielkiej ilości dziwnych mitów rozpowszechnianych przez osoby, które nigdy z jogą nie miały zapewne styczności.

Gdy wyjechałam na studia do Warszawy, było jeszcze „gorzej”. Wsiąkłam w jogowy świat i nie było nade mną kontroli (nigdy zresztą nie było zbyt wiele). Przez lata chodziłam do cudownej Pracowni Jogi Yogamudra a potem do Yoga Republic W wieku 21 lat po raz pierwszy na własną rękę wyjechałam do Indii za pieniądze, które zarobiłam sama.

Dzięki jodze:

– bardzo szybko wyleczyłam się z zaburzeń odżywania. I joga dotarła w te miejsca mojej osobowości, gdzie nie mogła dotrzeć moja kochana psychoterapeutka

– mieszkając lub pomieszkując w wielu „wielkich miastach” (Warszawa, NYC, Londyn) nie wpadłam w narkotyki i nigdy nie próbowałam żadnych dziwnych substancji

– papierosy paliłam w niewielkich ilościach tylko w liceum. Potem już nigdy mnie to nie bawiło, a dzięki jodze przywykłam do dużej wydajności płuc

– nie potrzebuję alkoholu, aby dobrze się bawić. Mogę tańczyć w klubie pijąc wodę z cytryną przez cały wieczór. Następnego dnia leczę ból głowy tylko dlatego, że poszłam późno spać

– nie wpadłam w złe towarzystwo. A wręcz odwrotnie – na ogół „wpadałam” w towarzystwo bardzo wartościowe

– miałam dużo energii, aby ciągnąć (i kończyć) wszystkie moje kierunki studiów, jednocześnie pracując zawodowo

– od niczego się nie uzależniłam (poza podróżami do Indii, czytaniem książek, warsztatami jogi, etc…)

-od zawsze zdrowo się odżywiałam. W całym moim życiu tylko raz zjadłam cheesburgera.

-nie zapędzałam się w zło (jak zwykła mawiać matka Prabhu z „Shantaram”).

Morał?

Joga nie uchroniła mnie od lekcji i błędów na Wielkim Uniwersytecie Życia. Ale bardzo mocno wyregulowała mnie „od wewnątrz”. Dzięki podnosiłam się szybciej po upadkach. Wyszłam z depresji.  Dzięki jodze w ogóle przeżyłam. W relacjach z ludźmi szukam prawdziwego „human connection”.

Miłość jest.

Morał II

Młodym ludziom jest bardzo trudno. Jeżeli jesteś rodzicem dziecka/nastolatka, który zapisze się na jogę (lub ty to zrobisz), to… w jego/jej życiu będzie miało szansę zadziać się dużo z tego, o czym pisałam w akapicie „Dzięki jodze”. A być może znacznie więcej. I ty również będziesz mogła/mógł odetchnąć.

joga a depresja joga a zaburzenia odżywniania na co pomaga joga od czego chroni joga