fot. Paweł Dworakowski

Pochwała pustki – o kreowaniu przestrzeni na nic

W wirze codziennych zadań i obowiązków czujemy czasem, że nasze życie staje się chaotyczne. Zewsząd atakują nas bodźce, hałas, zgiełk myśli, oczekiwania otoczenia. W takiej atmosferze łatwo zatracić siebie i poczuć się przytłoczonym. Chaos potrafi również przejąć nasze emocje i w milionie zaplątanych uczuć często trudno nam je nawet odróżnić od siebie.

Potrzebujemy wtedy oddechu. Potrzebujemy odrobiny przestrzeni, która pozwoli nam uporządkować myśli. Potrzebujemy pustki. Tak jak ściana w całości pokryta plakatami, naklejkami, obrazami i zdjęciami robi się nieznośna, tak nasz przebodźcowany umysł staje się trudny do ogarnięcia. A od tego tylko krok do wybuchów emocjonalnych, a nawet poczucia przerażenia. Pusta jasna ściana w mieszkaniu może być ukojeniem. Oddech i redukcja myśli to ukojenie wewnętrzne.

Każda przestrzeń potrzebuje trochę pustki. Kiedy przestaniemy się bombardować informacjami i rozpraszaczami, odkryjemy, że pustka może być czymś więcej niż tylko brakiem rzeczy — to przestrzeń dla naszej duszy. Robiąc miejsce na pustkę w naszym życiu, tworzymy przestrzeń i równowagę, kładziemy nacisk na to, co ważne i zyskujemy poczucie spokoju, którego nie możemy osiągnąć przy bardziej „zagraconym” życiu.

Co nam daje pustka?

Pustka, często postrzegana jako brak, oferuje nam niezwykłe możliwości i głębokie refleksje. Kreowanie przestrzeni na nic pozwala nam na zmniejszenie tempa życia i kontemplację, co może przynieść ulgę od codziennego stresu.

• Jasność. Jedzenie estetycznie ułożone na dużym białym talerzu wydaje się bardziej luksusowe i być może smaczniejsze. Bez względu na to, czy chodzi o rzeczy, zadania czy o nasze myśli, uzyskanie pustki może dać nam większe poczucie jasności, co jest ważne, co cenimy, co nam odpowiada.
• Kreatywność i introspekcja. W pustce odkrywamy potencjał do kreatywności i regeneracji ducha — to czas, kiedy możemy skupić się na swoich myślach i uczuciach, bez zewnętrznych zakłóceń. W ciszy słyszymy nasz wewnętrzny głos oraz zauważamy potrzeby, które często umykają nam w wirze obowiązków.
• Spokój. Gdy życie jest chaotyczne, a nasze domy czy mieszkania zagracone, czujemy stres. Nie mamy gdzie odpocząć. Zauważyłeś, że lepiej odpoczywasz w bardziej uporządkowanych przestrzeniach? Gdy wprowadzamy przestrzeń w naszych myślach, tworzymy miejsce właśnie na więcej spokoju.
• Równowaga. Pomyśl o symbolu yin i yang. Jest tam przestrzeń ciemna i jasna — symbol równowagi. Przypomina nam, że równowaga nie oznacza totalnego pozbycia się chaosu lub stresu, lecz wystarczy dodać tylko trochę pustki, by osiągnąć pewien poziom równowagi.

Przezwyciężając lęk przed nicością, uczymy się doceniać prostotę istnienia oraz związki między sobą a światem. Pustka jest więc przestrzenią pełną potencjału — zachętą do odkrywania siebie na nowo i budowania bardziej autentycznego życia.

Jak kreować przestrzeń na nic?

Teoretycznie stworzenie przestrzeni na pustkę nie jest trudne: usuwasz niepotrzebne przedmioty ze swojego życia, dnia pracy, otoczenia, a te niezbędne zostawiasz. Ale oczywiście w praktyce bywa trudniej… Potrzeba eksperymentowania, praktyki i uczenia się.Proponuję zacząć od małych kroków. Wybierz jeden obszar twojego życia i w nim stwórz trochę przestrzeni. Zacznij od zidentyfikowania tego, co jest ważne i stopniowego usuwania nieistotnych rzeczy. Tak stworzysz pustkę.

Kilka pomysłów:

Oddychaj. W ciągu dnia znajdź momenty, by na chwilę się zatrzymać i skupić na pełnym, spokojnym oddechu. Zamknij oczy i oddychaj.

Gdy skończysz jakieś zadanie, zatrzymaj się, przymknij oczy i skup się na swoim oddechu.

Po powrocie do domu zatrzymaj się i skup się na oddechu.

Przed snem poświęć kilka minut na przestrzeń na oddech.

Planuj. Gdy planujesz swój dzień, nie wypełniaj grafiku po brzegi. Pozwól na przestrzeń pomiędzy zadaniami czy spotkaniami.

Stwórz krótkie przestrzenie na nic, podczas których pooddychasz, znajdziesz skupienie i wrócisz do siebie.

Każdego dnia zaplanuj czas, np. 10 minut, podczas którego usiądziesz i nic nie będziesz robić. Może to być przestrzeń na krótką praktykę medytacji lub zwykłe siedzenie i picie kawy czy herbaty. Spróbuj tego również na początku i/lub końcu swojego dnia.

Stwórz rytuał. Stworzenie rytuału picia kawy lub herbaty to wspaniały sposób na zanurzenie się w bezkresie chwili. Usiądź w wygodnym fotelu, zrób kilka głębokich oddechów, pozwól sobie na zatrzymanie się w biegu dnia. Unieś kubek do ust, poczuj ciepło naczynia w dłoniach i delektuj się unoszącym się aromatem.

Skupiaj się na każdym łyku — smakuj bogactwo nut kawy lub delikatność herbaty. Zamknij oczy i daj się ponieść tej chwili, zapominając o troskach i myślach nagromadzonych w ciągu dnia. Oddychaj głęboko, wsłuchując się w dźwięki otoczenia; może usłyszysz delikatny szum natury lub ciche rozmowy innych ludzi.

Pozwól sobie na chwilę nicnierobienia, celebrując tę prostą przyjemność picia kawy w ciszy i spokoju. Każde picie kawy albo herbaty może stać się medytacją — czasem wyciszenia umysłu oraz odprężenia duszy.

Delektuj się. Podobnie spróbuj z jedzeniem. Zwolnij i delektuj się. Znajdź rozkosz w każdym kęsie. Zauważ aromaty, faktury, doznania.

To bardzo ważne – skupiając się na prostych czynnościach, nie zapominaj o oddechu.

Kreowanie przestrzeni na nic staje się kontrapunktem do zgiełku współczesnego życia. Odkrywanie wartości, które tkwią w pustce pozwala nam nie tylko odpocząć od nadmiaru bodźców, ale także na nowo zdefiniować nasze priorytety i relacje z otaczającym nas światem. Wzmacnia to naszą zdolność do refleksji oraz bardziej świadomego przeżywania codzienności. W tym kontekście pustka nie jest brakiem — jest wielkim potencjałem, który czeka na to, aby go zrealizować.

Czasami to właśnie w niczym kryje się najwięcej możliwości.

relaks