Hummus z bobu

Wiem, wiem. Hummus robi się z cieciorki, a jak coś nie jest z cieciorki, to można nazywać toto najwyżej pastą lub smarowidłem. Tak przynajmniej twierdzą hummusowi ortodoksi. Jako miłośnik oryginalnego hummusu wiem zatem, że grzeszę. Ale cóż, człowiekiem jestem grzesznym, więc grzeszę. Zresztą nigdy jakoś specjalnie nie lubiłem ortodoksji. Ani tej jedzeniowej, ani tej jogicznej, ani tej… no wiadomo jakiej. Zawsze kusiło mnie (szatan zapewne, bydle rogate i złośliwe, musiał się wtedy uaktywniać), żeby poza stalowe ramy ortodoksji wyskoczyć, albo choćby delikatnie wyjrzeć, i zobaczyć, czy aby nie nie ma tam czego ciekawego. Stąd zapewne wiele moich kłopotów, o których innym razem, ale także i wiele ciekawych odkryć. Jednym z nich jest pewnością hummus z bobu.

Wielkiej filozofii w tym daniu zresztą nie ma, więc za rewolucyjne trudno je raczej uznać. Smakuje za to obłędnie, robi się szybko i ma wspaniały zielonkawy kolor. A że sezon na bób trwa, dzielę się przepisem. Grzeszcie więc razem ze mną, jedząc hummus z bobu. Może spotkamy się kiedyś w tym jednym kącie piekła dla kulinarnych, niepokornych grzeszników. Chyba, że wolicie ortodoksję. Wtedy wystarczy powiedzieć głośno, że robicie pastę z bobu, albo smarowidło. Smakuje tak samo, a ortodoksi będą szczęśliwi.

Składniki:

• ½ kg bobu
• Oliwa extra virgin
• Czosnek
• 2 łyżki siemienia lnianego
• Sól, pieprz – do smaku
• Natka pietruszki

Przygotowanie:

Bób ugotować, lekko wystudzić i jeszcze ciepły obrać z łupinek. Następnie zmiksować z dodatkiem oliwy (2-3 łyżki) i jednego ząbka czosnku. Doprawić solą i pieprzem.  Przed podaniem posypać siemieniem lnianym i posiekaną natką pietruszki. Potem już tylko wystarczy rozkoszować się smakiem.

bób hummus