Praktyka w stylu Mysore

Czym jest praktyka Mysore?

Wyjątkowość ashtanga jogi odzwierciedla się w praktyce w stylu Mysore. Nazwa ta pochodzi od nazwy miasta Mysore w południowych Indiach, gdzie praktyka ta powstała. Na zajęciach Mysore wykonuje się samodzielnie sekwencje asan ułożone przez Sri K. Pattabhi Joisa, w tempie dostosowanym do rytmu swojego oddechu. W praktyce obowiązuje zawsze ta sama kolejność asan, natomiast zakres i stopień zaawansowania wykonywanej sekwencji może ulec zmianie. Można powiedzieć, że nauka w tym systemie nigdy się nie kończy, bo sekwencje są na tyle rozbudowane, że nie starczy życia, żeby je wszystkie opanować, dzięki temu zawsze ma się przed sobą jakiś cel i nie da się łatwo spocząć na laurach!

Kto może praktykować jogę w stylu Mysore?
Każdy! Jest to zindywidualizowana forma praktyki, w której każda osoba wykonuje sekwencję dostosowaną do swoich możliwości i samopoczucia w danym dniu. Na zajęciach Mysore nie musisz się do nikogo dostosowywać i czekać, aż nauczyciel powie ci co dalej robić. Nauczyciel tylko podpowiada, koryguje, pomaga głębiej wejść w asanę, pokazuje kierunek ruchu, ostrzega przed niebezpieczeństwami, a także podpowiada, jak lepiej przygotować się do danych asan, pomaga zrozumieć ograniczenia, a czasami powstrzymuje nadmierne aspiracje i pomaga radzić sobie z frustracją.

Standardowe obawy przed rozpoczęciem praktyki Mysore:

Co będzie, jeśli zapomnę sekwencję?
Pamiętaj, że nie jesteś na sali sam i zawsze możesz zapytać nauczyciela, albo zerknąć, co robią inni. Nie przejmuj się, że nie pamiętasz sekwencji. Pierwsze kilka razy będą wymagały większego skupienia, potem będziesz wykonywać całą praktykę automatycznie bez konieczności myślenia o tym, co dalej.

Ale ja jeszcze wszystkiego nie potrafię…
To, że praktykę wykonuje się samodzielnie, i że na zajęcia przychodzą też osoby bardzo zaawansowane, nie oznacza że jest to pokaz umiejętności. Nie trzeba wszystkiego umieć, żeby się dobrze zaprezentować, więc nie przejmuj się, że inni potrafią więcej. Szczerze mówiąc, im bardziej zaawansowane osoby, tym mniej czasu tracą na rozglądanie się po sali. Tego też nas uczy joga – tolerancji i akceptacji dla własnych braków i ograniczeń. Ponadto, bardziej zaawansowani jogini wcale nie czują się lepsi przez to, że potrafią więcej. Nie o to chodzi, żeby zrobić asanę i pokazać że umiesz. Praktyka ma służyć twojemu zdrowiu, a nie twojemu ego, a praca nad asaną jest pracą nad samym sobą.

Ale ja lubię jak ktoś mi mówi co mam robić, bo wtedy lepiej się motywuję…
Chyba nie chodzi o to, żeby się uzależniać od motywacji zewnętrznej, prawda? A poza tym praktyka samodzielna nie oznacza, że jesteś sam na sali i nikt na ciebie nie zwraca uwagi. Wręcz przeciwnie, nauczyciel, który nie jest zajęty prowadzeniem zajęć, znacznie uważniej cię obserwuje i do tego ma możliwość, żeby podejść i spokojnie ci wszystko wytłumaczyć i pokazać.

Nudzi mnie wykonywanie ciągle tej samej sekwencji…
Dzięki regularności i powtarzalności sekwencji, można lepiej zaobserwować zachodzący w ciele proces zmian. Znacznie lepiej jest pogłębiać praktykę stopniowo, w miarę otwierania się ciała. W ashtanga jodze oznacza to najpierw pracę nad wzmocnieniem w pozycjach stojących, potem rozciągnięciem w skłonach do przodu, następnie w wygięciach do tyłu, potem otwieraniem bioder itd. Także warto jest powtarzać sekwencję, aby zmiany były szybsze i trwalsze.

Potrzebuję nowości!
Każdy dzień jest inny i każdego dnia inna jest praktyka. Pomimo tego, że codziennie wykonujesz te same sekwencje, to nigdy nie wiesz, co cię danego dnia spotka. Czasami będzie łatwo, czasami trudno, czasami zauważysz progres, czasami regres, czasami doświadczysz zwątpienia, a czasami ekscytacji. Czasami stajesz na macie z myślą, że na nic nie masz siły, a za chwilę okazuje się, że robisz więcej niż zwykle. Jednego dnia się boisz i znajdujesz usprawiedliwienie, żeby ominąć pewne asany, drugiego dnia chcesz za bardzo, a trzeciego dnia odpuszczasz i pomimo przekonania, że na pewno się nie uda, nagle się udaje… Także pomimo stałości sekwencji praktyka każdego dnia jest nową przygodą 🙂

Zalety praktyki w stylu Mysore:

Koncentracja na oddechu
Dzięki temu, że znasz sekwencję którą wykonujesz, i nie musisz czekać aż nauczyciel powie ci co dalej, możesz się lepiej skoncentrować na praktyce. Możesz wykonywać wszystkie asany, i przejścia pomiędzy nimi, w tempie dostosowanym do swojego rytmu, tak aby w żadnym momencie nie wstrzymywać oddechu i nie zaburzać równowagi pomiędzy wdechem i wydechem. Na zajęciach prowadzonych tempo jest uśrednione, więc zawsze dla jednych może być za szybko, a dla innych za wolno, a do tego konieczność czekania na polecenia nauczyciela sprzyja zaburzeniom rytmu i wstrzymywaniu oddechu.

Koncentracja na doświadczeniu bycia w asanie
Znajomość wykonywanej sekwencji sprzyja też pogłębieniu doświadczenia przebywania w asanie. Koncentrując się na oddechu i obserwując zmiany zachodzące w ciele, możesz lepiej zrozumieć, czego ciało potrzebuje. Możesz obserwować subtelne zmiany i proces uwalniania napięć, lepiej dostrzegać miejsca, które są bardziej zblokowane i dzięki temu poświęcić im więcej uwagi.

Korekty manualne
Dodatkowym atutem zajęć Mysore są korekty manualne stosowane przez nauczycieli, które pokazują właściwy kierunek ruchu i pomagają głębiej wejść w asanę. Możesz ich doświadczyć na zajęciach prowadzonych, ale nie w takim zakresie jak na zajęciach Mysore.

Umiejętność samodzielnej praktyki, gdy nie masz nauczyciela
Jeśli już nauczysz się sekwencji i samodzielnej praktyki samodzielnie, będziesz mógł ćwiczyć zawsze i wszędzie, nawet jeśli nie będziesz mieć czasu na przyjazd do szkoły. Oczywiście w grupie jest dużo przyjemniej i bardziej motywująco, ale zawsze lepiej samodzielnie zrobić trochę mniej niż wcale.

Nauka oddechu
Tylko podczas samodzielnej praktyki jesteś w stanie nauczyć się prawidłowo oddychać, bo tylko wtedy masz możliwość skupienia się na tyle, żeby obserwować oddech. Nauka obserwacji oddechu na macie daje nieocenioną umiejętność obserwacji go również w życiu codziennym. Wyrabia także nawyk pogłębiania oddechu we wszystkich trudnych sytuacjach, co jest kluczem do zrelaksowanego życia.

Rozwój osobowości podczas praktyki
Praktyka w stylu Mysore pomaga wyjść poza fizyczny aspekt jogi i przenieść wykonywanie asan również na poziom duchowy. Dzięki samodzielnej, nierozproszonej praktyce wykonywanie asan jest swoistą medytacją w ruchu. Umożliwia wyciszenie umysłu, ale także prawdziwe spojrzenie w głąb siebie. Umożliwia koncentrację na doznaniach płynących z ciała, ale także obserwację tego, co się dzieje w umyśle podczas praktyki. Właśnie to umożliwia pracę z samym sobą, ze swoim lękiem, lenistwem, zniecierpliwieniem, frustracją… i to jest prawdziwa praca. Oczywiście rozciąganie i uwalnianie napięć z ciała jest bardzo ważne i dobre dla zdrowia, ale nie tylko o to chodzi w praktyce ashtanga jogi. Najważniejsza jest praca nad sobą samym, obserwowanie schematów, które kierują naszym zachowaniem na macie, bo te same schematy kierują całym naszym życiem. Zmiana tych schematów umożliwia więc zmiany w całym życiu. Praktykując możemy obserwować, jak bardzo się frustrujemy, gdy nam coś nie wychodzi, jak bardzo się porównujemy z innymi, i jak to wpływa na naszą samoocenę. Możemy też zobaczyć czy akceptujemy swoje słabości, czy staramy się unikać tego, czego nie lubimy, znajdując sobie usprawiedliwienia i wymówki. Jednym z najbardziej fascynujących doświadczeń jest praca z lękiem, gdy przechodzimy do nauki pozycji odwróconych wymagających poczucia równowagi, takich jak na przykład stanie na głowie. Przełamywanie lęków pokazuje, że wiele ograniczeń znajduje się tylko w naszej głowie,  doświadczenie tego daje bardzo dużo wiary w siebie, także w życiu codziennym. Poza tym samodzielna praktyka przenosi uwagę do wewnątrz i rozwija zaufanie do siebie. Im bardziej słuchasz swojego ciała, tym bardziej rozumiesz jego sygnały. Stajesz się uważniejszy i mniej zależny od wskazówek nauczyciela, bo sam zaczynasz rozumieć i czuć, jak najlepiej wykonywać asany.

Dzięki praktyce Mysore jesteś w stanie czerpać maksymalne korzyści z praktyki jogi 🙂

ashtanga asztanga Mysore. praktyka własna