Poza programem

Działamy, myślimy i czujemy w oparciu o pewne schematy.  Czy to jest dobre dla nas? Niekoniecznie. Joga uczy, że lepiej zapomnieć o programach i podejmować świadome decyzje. Na szczęście, wyjście poza schemat nie musi być bolesne. A w każdym razie – można minimalizować związany z tym dyskomfort.

Nawet emocje, ta najbardziej, wydawałoby się, spontaniczna część nas samych, są objęte wzorcami

To jak reagujemy na dane wydarzenie, wynika stąd, że posiadamy swego rodzaju programy emocjonalnych odpowiedzi na zdarzenia. Powstały one po części jako wzorce wrodzone, które następnie wraz z doświadczeniami życiowymi ulegają modyfikacji.

Część z nich wytwarza się z umysłowych programów mocno zakorzenionych w panującym środowisku społecznym. Zasady reakcji emocjonalnych, jakie powinny pojawiać się w konkretnych sytuacjach, przez kogo i w jakiej postaci mogą być, przeżywane pozwalają społeczeństwu na zrozumienie jednostki. Zrozumiałe dla środowiska reagowanie umożliwia osobie jasne i czytelne przeżywanie uczuć w sposób podobny do tego jak robi to grupa społeczna, w której osoba funkcjonuje. Np. na pogrzebie powinno się być smutnym. Radość w tym wypadku jest emocją, powiedziałabym, niezrozumiałą i nieakceptowaną społecznie.

Reakcje emocjonalne zgodne z kodem zachowań są dostosowane do oczekiwań ludzi, zrozumiałe dla otoczenia i pasują do różnych społecznych sytuacji. Pozwalają one na wytworzenie więzi emocjonalnych i budowanie relacji. Wiążemy się z kimś, kogo zachowanie rozumiemy i możemy na nie w konkretny sposób zareagować.

Wraz z „globalizacją“ mamy możliwość ewolucji naszego kodu emocjonalnego

Może to następować w dwojaki sposób. Pierwszy to nieświadomy, polegający na naturalnym przyjmowaniu innych zachowań i reakcji w schematycznie ukształtowanych sytuacjach, czyli np. radość na pogrzebie, która dla danej jednostki jest znacznie bardziej naturalna a niżeli uznane wyrażanie smutku, żalu, złości itp. Niebezpieczeństwo nieświadomego przekształcania schematycznego przeżywania emocji może polegać na tym, iż osoba zacznie być alienowana przez zwoje najbliżej otoczenie. Alienacja ta, może być bolesna dla przechodzącej zmiany osoby.

Dlatego warto w proces przemian wchodzić świadomie. Każda zmiana w nas, będzie powodować zmianę reakcji najbliższego otoczenia. Ale w przypadku świadomej ewolucji będzie, ona zrozumiała dla jednostki przechodzącej przemianę. Odrzucenie będzie mniej bolesne. Pojawi się też potrzeba poszukania nowego, akceptującego stada. Człowiek jest zwierzęciem stadnym

Wraz ze świadomym rozwojem emocjonalnym przekształcamy programy emocjonalne, które wcześniej zakodowaliśmy zgodnie z zasadami społecznymi na bardziej spersonalizowane. Takie, które wyrażają naszą indywidualność. Jeżeli ten proces zostanie wdrożony w pełni zrozumienia siebie i akceptacji możliwości zaistnienia niezrozumienia poprzez środowisko społeczne nie będzie on niósł za sobą skutków przeżywania niezrozumiałej alienacji ze społeczeństwa.

Uniezależnienie własnej uczuciowości od wymagań otoczenia powinno przebiegać w ramach świadomych obserwacji i rozumienia siebie. Wtedy  nie wpływa na obniżenie poczucia własnej wartości wraz z nierozumiejącym i oddalającym się najbliższym otoczeniem np. rodzinę.

Jak u Ciebie przebiega rozwój emocjonalny?

Czy zmieniasz swoje reakcje, czy też pozostajesz w schemacie? Czy doświadczyłaś, doświadczyłeś odrzucenia, bo nie rozumiano Twoich reakcji emocjonalnych?

emocje emocjonalne IQ inteligencja emocjonalna zmiana schematów