Ryszi Gautama, syn Haridrumany, słynął ze swej mądrości i obycia w praktykach religijnych. Pewien młodzieniec imieniem Satjakama chciał pobierać u niego nauki. Opowiedział o tym swojej matce, Dźawali, która ochoczo na to przystała, choć Satjakama był jeszcze dzieckiem. Cieszyła się bowiem, że jej syn chce czerpać wiedzę z najlepszego źródła.
Gautama miał w swojej leśnej pustelni wielu uczniów. Aby móc do nich dołączyć, należało podać nazwisko ojca, gdyż w owych czasach nauczyciele przyjmowali uczniów z niektórych rodów.
„Droga mamo, z jakiej rodziny pochodzę?” – zapytał Satjakama, gdyż wiedział, że będzie musiał odpowiedzieć na takie pytanie Gautamie.
I tu pojawił się problem. Bowiem Dźawala nigdy nie wyszła za mąż, a Satjakama był dzieckiem z nieprawego łoża. Było więc wysoce prawdopodobne, że studiowanie Wed nie stanie się jego udziałem. Dźawala zmartwiła się i zaczęła rozmyślać: „jak powiem prawdę, moje dziecko będzie zaskoczone, że jego rodzice nie byli małżeństwem. A gdy powtórzy to Gautamie, ten będzie zniesmaczony, podobnie jak i jego uczniowie. Wieść się rozniesie i wszyscy zaczną nas traktować szorstko i nieprzychylnie”.
Kobieta wahała się przez chwilę, jednak w końcu postanowiła być ze swoim synem szczera i wyjawić, jak było. Pocałowała go delikatnie w głowę i powiedziała: „Mój chłopcze, jako dziewczynka żyłam w ubóstwie i służyłam licznym mężczyznom w wielu krajach jako niewolnica. Twoja matka nigdy nie była mężatką. Jestem Dźawala. Powiedz zatem mędrcowi, że twoje imię to Dźawala Satjakama”. […]
Nie lękając się niczego, Satjakama powtórzył historię, którą usłyszał od matki […]. To była zaskakująca odpowiedź. Gautama spojrzał na chłopca, który był uosobieniem Prawdy, a następnie wstał, objął go czule i rzekł: „Idź chłopcze po drewno na ogień ofiarny. Przyjmę cię na swojego ucznia. Nie zboczyłeś ze ścieżki Prawdy. Tylko członkowie najlepszych rodów są w stanie mówić w taki sposób prawdę, bez zawhania”.
Z czasem pod okiem mistrza, Satjakama osiągnął oświecenie.
Fragment książki
Ścieżka jogi nie jest ścieżką łatwą. Wiąże się z dobrowolnym przyjęciem licznych ograniczeń oraz dyscypliną obejmującą wszystkie sfery życia. Ścieżka ta może jednak zaprowadzić bardzo daleko. Podstawowe zasady prawa karmy, czyli wiedzy o przyczynie i skutku działań to właśnie dharma. Dawniej wiedza ta była wiedzą tajemną, zarezerwowaną wyłącznie dla ryszich, kapłanów lub mędrców. We współczesnym hinduizmie dharma może także oznaczać zbiór zasad etycznych, oraz wypełnianie obowiązków religijno-społecznych związanych z czterema etapami życia człowieka – nauki, pracy i założenia rodziny, a na starość poświęcenia się życiu duchowemu.
„Księga Dharmy” jest wykładnią podstaw jogi. Nie jest to jednak klasyczna joga Patandźalego (gdzie jamy i nijamy bez rozwinięcia tematu mogą brzmieć jak sucha teoria), a bhaktijoga, czyli droga duchowa poprzez rozwój miłości do Boga; w przypadku autora Wisznu i Kryszny (będącego wcieleniem Wisznu). Simon Haas mówi o uniwersalnej i ponadreligijnej drodze dharmy językiem współczesnego człowieka z Zachodu, w swoją barwną narrację jednocześnie wplatając indyjskie opowieści. Będąc wyjątkowo wykształconym człowiekiem (absolwentem Uniwersytetu Cambridge, przez szesnaście lat pobierał również nauki u mistrza duchowego w Indiach), jego poglądy są wyważone i pozbawione moralizatorskiej patyny. Prawa dharmy, o której mówi, na przykład niekrzywdzenie (ahimsa) lub czystość są raczej drogowskazami pomagającymi w podejmowaniu dobrych decyzji i prawym życiu, niż kolejnymi złotymi radami w stylu New Age.
„Księga Dharmy” rzuca również nowe, orzeźwiające światło na tradycje. Mi najbardziej spodobał się pomysł obdarowywania i służenia innym z okazji własnego ślubu. Dla przykładu, Simon Haas wraz z żoną przyrządzili wtedy posiłek dla 10.000 pielgrzymów. Niedługo mam urodziny i już zastanawiam się, jaka praktykę szczodrości z tej okazji wykonać…
Pozycja obowiązkowa dla wszystkich, dla których joga to coś więcej niż gimnastyka w modnych leginsach i zdjęcia na instagramie.
...mamy do Ciebie prośbę. Coraz więcej osób czyta artykuły na portalu Bosonamacie.pl, znajduje tu także informacje o ciekawych warsztatach i wyjazdach.
Nasz portal działa na zasadach non-profit, nie jest firmą, ale efektem pracy i zaangażowania grupy pasjonatów.
Chcemy, by nasz portal pozostał otwarty dla wszystkich czytelników, bez konieczności wprowadzania opłat za dostęp do treści.
Dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą. Wesprzyj nas na Patronite! Nawet symboliczne 10 złotych miesięcznie pomoże nam tworzyć wartościowe treści i rozwijać portal.
Jeśli nasz artykuł był dla Ciebie pomocny, ciekawy lub po prostu lubisz to, co robimy – kliknij logo poniżej i dołącz do grona naszych patronów.
Każde wsparcie ma znaczenie. Dzięki Tobie możemy działać dalej!
Dziękujemy!
Ania Chomczyk
podróżniczka, nauczycielka ashtanga jogi i facylitatorka aktywacji Kundalini by Purity Sensation
e-mail: ania()bosonamacie.pl
Ćwiczę jogę od ponad 20 lat. Przez lata regularnie podróżowałam do Indii, aby poznawać ten niesamowity kraj oraz uczyć się jogi u źródła. Nadal kontynuuję moje jogiczne studia pod okiem najlepszych nauczycieli na świecie.
Studiowałam amerykanistykę na UW, a w 2016 r. na Uniwersytecie SWPS (kulturoznawstwo) obroniłam doktorat dotyczący jogi.
Pobieram lekcje klasycznego śpiewu Karnataki u Ranjini Koushik. Chętnie maluję i w styczniu 2021 r. zostałam certyfikowaną nauczycielką malarstwa intuicyjnego, Vedic art. Obecnie poszerzam moje kompetencje o terapię mięśni dna miednicy wg metody Bebo. Kocham Himalaje. Jestem mamą małego Felixa.
