Poczucie szczęścia mierzone głaskaniem kota

Jeśli jedynym słowem, jakim modlisz się przez całe życie, jest „dziękuję”, to wystarczy.

Mistrz Eckhart

Czasem wydaje się nam, że, aby osiągnąć szczęście trzeba się nieźle nagimnastykować. W przypadku joginek – zrobić wyjątkowo trudną asanę, stanąć na głowie w pracy, w domu lub w dowolnie wybranym obszarze życia… Płacimy za to nerwami i zdrowiem. Pragnień robi się tylko coraz więcej, a wraz z nimi narasta frustracja. Kiedyś wydawało mi się, że będę absolutnie szczęśliwa, gdy obronię doktorat. To był jeden z moich osobistych Mount Everestów. 6 lat ciężkiej pracy, a stan upojnego szczęścia trwał kilka dni. Potem pojawiły się myśli, że po co mi tytuł naukowy, skoro nie pracuję na uczelni. Moje raczej niewysokie poczucie własnej wartości pozostało na swoim stałym poziomie. I w ogóle było jak zwykle…

Szukam w sobie

Jestem wdzięczna, że dziś rano mogłam poprzytulać się z moim małym synkiem Felixem, i że było wesoło, gdy jechaliśmy do żłobka. Kupiłam sobie moje ulubione pierogi na wynos. Miałam kogo poprosić, aby pomógł mi ogarnąć remont mieszkania i taras po zimie. Czuję się potrzebna, bo moja praca służy ludziom.

Praktyka wdzięczności jest jednym z najprostszych sposobów na pozytywną higienę umysłu. Wyrabia nawyk cieszenia się drobnymi rzeczami. Życie zaczyna smakować lepiej i biegnie w trybie bardziej slow. Więcej czujemy i jakoś tak… robi się ciepło na sercu. Szklanka jest do połowy pełna, a może się nawet z niej przelewa… I oczywiście, że będę skakać z radości na myśl o wakacjach w tropikach. Ale po drodze zauważę, że na wiosnę zazieleniła się trawa i docenię sympatyczny telefon od koleżanki.

Jak z mądrą, starszą siostrą

Lektura „Dziennika prostej obfitości” zajmie ci rok. Ale być może jednym tchem przeczytasz ją od deski do deski, a następnie wielokrotnie do niej powrócisz. Być może będzie towarzyszyła ci przy porannej kawie lub stanie się małym rytuałem – chwilą relaksu przed snem.

To książka dla fanek kręgów kobiet, miłośniczek olejków eterycznych, gotujących mam oraz kobiet szczęśliwych, że akurat danego dnia gotować nie muszą. Pozytywnie zakręconych oraz takich, którym w życiu coś uwiera. Autorka, Sarah Ban Breathnach, każdego dnia zabiera nas do innego magicznego świata, jak mozaikę składa wielobarwne części kobiecej duszy, pokazując drogę ku naszemu osobistemu poczuciu szczęścia. A jego esencją jest właśnie wdzięczność.

Jest to szczęście mierzone głaskaniem kota, czasem dla samej siebie, relacjami, aromatem herbaty. „Ścieżka prostej obfitości” nie jest przewidywalnym poradnikiem dla kobiet. To zbiór medytacji oraz literackich obrazów dotykających głęboko, ale delikatnie. Erudycja autorki budzi szczery zachwyt. Jej przemyślenia są ilustrowane historiami innych kobiet – sióstr, przyjaciółek, artystek. Ich losy były różne, tak jak nasze. Niektóre spłacały długi swoich mężów, inne nie zdawały sobie sprawy, że można powiedzieć „nie”. Próbowały odnaleźć własną drogę, miały łamane serca, rodziły dzieci, pisały książki…

Uzupełnieniem „Ścieżki” jest dziennik wdzięczności – twój osobisty pamiętnik, który pomoże ci wypracować codzienny nawyk pozytywnego umysłu. Z czasem wdzięczność przerodzi się w twój naturalny stan. Zmieni się również sposób postrzegania obfitości, bo będzie wykraczał daleko poza formę zasobów finansowych na koncie. Dobrze to sobie podarować. Albo innej kobiecie.

Sarah Ban Breathnach, Ścieżka prostej obfitości. 365 dni do życia w harmonii i radości
Dom Wydawniczy Rebis
Poznań 2020
ISBN: 978-83-8188-145-6

Sarah Ban Breathnach, Ścieżka prostej obfitości. Dziennik wdzięczności
Dom Wydawniczy Rebis
Poznań 2021
ISBN: 978-83-8188-272-9